تبادل
لینک هوشمند
-
1. مقدمه
دانش زبانشناسى مىتواند، در تبیین زبانشناختى قرآن مورد استفاده قرار گیرد. یکى از مقولات زبانى قرآن کریم نحوه یادکرد از پیامبر اسلام(ص) است. در آیات قرآن از آن حضرت به انحاى گوناگون یاد شده است که در این مقاله پس از گزارش دستاوردهاى زبانشناسان در این زمینه و بیان انواع یادکرد پیامبر اسلام(ص) در قرآن به تبیین آنها پرداخته مىشود.
ولادت و رشــد
نامش فاطمه دختر حزام بن خالد عامری و مادرش ثمامه بود. در حدود سال پنجم هجری در کوفه و یا اطراف آن متولد گردید. وی در عصر خود یکی از زنان با فضیلت، پرهیزگار، عابد، با تقوا و در شعر و حدیث سرآمد دیگران بود .
پدران ام البنین در دوران قبل از اسلام جزو دلیران عرب محسوب می شدند و مورخان آنان را به دلیری در هنگام نبرد ستوده اند. چنانکه ابوالفرج اصفهانی در کتاب خود دلیری و شجاعت اجداد ام البنین را متذکر شده است
اگنس گونجا بویاجیو معروف به مادر ترزا (به انگلیسی: Mother Teresa)(متولد ۲۶ اوت ۱۹۱۰ در اسکوپیه امپراطوری عثمانی ) راهبه کاتولیک آلبانیایی و تأسیس کننده ماموران امور خیریه در هند بود. وی در سال ۱۹۲۸ به هندوستان رفت و به گروه خواهران "لورتو" پیوست. بهخاطر ارادتی که به "تِرِزا اهل آویلا"، راهبهٔ اسپانیایی و بنیانگزار یکی از جریانهای رهبانیت و خدمات خیرخواهانه داشت، نام ترزا را برای خود برگزید. در سال ۱۹۴۸ صومعه را ترک گفت تا پرستاری بیاموزد.[۱]
مادر ترزا به خاطر خدمات انسان‌دوستانه‌اش سال ۱۹۷۹، جایزه نوبل صلح را به خود اختصاص داد و در سال ۲۰۰۳ از طرف پاپ ژان‌پل دوم آمرزیده شناخته شد.
از آن جا که انسان موجودي است ذاتا طالب کمال نهايي و سعادت ابدي و هميشه در انديشه شناخت کمال ابدي و نهايي و راه هاي وصول به آن و نيز شناخت موانع نيل به آن و کيفيت برطرف کردن آن هاست و نيز از آن جا که شيطان را يکي از موانع مهم در راه نيل به کمال نهايي خود مي داند، هميشه سعي دارد تا اين موجود پليد را به خوبي شناخته، راه هاي مبارزه با او را نيز بشناسد و از اين رو، به لحاظ تاريخي، مسأله شيطان و کيفيت خلقت و فلسفه آفرينش او، برنامه هاي او براي اغواي انسان و دام هاي گسترده و ابزار و وسايل اغواگري اش، مسأله حزب شيطان و کيفيت مبارزه با آن و مسائل ديگري از اين قبيل همزاد انسان است. هميشه و در هر جا سخن از شيطان بوده، سؤالات متعددي نيز درباره او مطرح مي شده است.
ذوالفقار نام شمشیر علی ابن ابوطالب بوده‌است.
«ذوالفَقار» واژه‌ای عربی به معنای «صاحب فقرات» است. فقره خود به معنای مهره کمر است. گفته‌شده‌است چون بر پشت این شمشیر خراش‌های پست و هموار بوده، آن را بدین نام خوانده‌اند.[۲][۳]
عموماً پنداشته می‌شود که ذوالفقار دارای دو تیغه یا دو زبانه بوده، اما به قول دهخدا «این گمان بر اصلی نیست»[۳] و تنها ابن شهر آشوب در کتاب المناقب، ذوالفقار را شمشیری دوشاخه دانسته‌است.[۱]
در برخی منابع، این شمشیر با گودی‌های کوچک تزئینی[۴][۵][۶] و با تیغه‌ای دارای شیاری بلند و باریک از کنار دسته تا نوک که شیارهایی باریک از آن به طرف سوی نوک شمشیر داشته[۷][۸] توصیف شدهاست. همچنین در حدیثی منتسب به جعفر بن محمد، امام ششم شیعه دلیل نامگذاری آن شباهت شیارهایش به مهره‌های کمر است.[۹][۸][۱۰] در حدیثی منتسب به محمد بن علی، امام پنجم شیعه در بحارالانوار درباره دلیل نامگذاری این شمشیر آمده‌است:[۱۱] «زیرا علی علیه‌السلام با شمشیر ذوالفقار به هیچ کس ضربتی نزد، مگر اینکه او را در دنیا از خانواده و زن و فرزندانش جدا کرد و در آخرت او را از بهشت جدا ساخت.»[۱۲]
محمد حنفیه و سنی های حنفی
| پرسش: |
| محمد حنفیه چندمین فرزند امام علی(ع) بوده؟ چندسال با امام حسن(ع) و امام حسین(ع)اختلاف سن داشته؟ چه ارتباطی بین محمد حنفیه و سنی های حنفی وجود دارد؟ |
بعضی از دوستان به کتابها و دستوراتی بر میخورند که اسامی موکلات و اجنه و ابلسی در اونها هست برای همین سعی کردم بصورت خیلی مختصر بعضی از اسامی انها رو براتون بذارم تا بدونید که چه اسمی دارند
_funny.jpg&sa=X&ei=J67HTar4Cqe30gHt7_XvBw&ved=0CAQQ8wc4CQ&usg=AFQjCNH17jMR6MO9ldQRaonjRkSvLDCiFA)
فبیله ای در تایلند كه بت پرست هستند , براین عقیده هستند كه باید دختری كه سنش بیشتر
از 14 سال نباشد با شرط اینكه زیبا و مجرد و باكره باشد را در یكی از روزهای سال برای خدای
شان قربانی كنند به خاطر امنیت و حفظ حیات خود و دیگران و شفای از بیماریها و غیره ...
و اما طریقه ادای مراسم قربانی به الهه:
همه مردم قبیله جلو معبد شان جمع میشوند و آنوقت درویشان یا زاهدان روحانیشان دختر را به
آنجا آورده و لباسهایش را در میاورند و بر روی یك میز چوبی در مقابل چشمان همه مردم
میخوابانند و بعد او را غسل داده و پاك ساخته آنگاه بر حسب اعتقاداتشان او را سر سر بریده
ذبح میكنند و خونش را در ظرفی ریخته به تمام اهالی مینوشانند
پس از آشامیدن خون دختر قربانی جسد بی جانش را همانجا جلوی معبد ترك میكنن تاپوسیده
و فاسد شود تا زمانیكه نوبت قربانی سال بعد فرا رسد
عکسهارا در ادامه مطلب ببینید
اين مقاله يك تحقيق ديني و علمي يا هرچيزي از اين دست نيست .گردآوري و ترجمه بعضي اطلاعات و افكارو تحقيقات … درباره نقش زيبا و تاريخي فروهر ميباشد كه سعي شده از منابع خارجي وايراني معتبر در اين باره استفاده شود و اگر كمي پراكنده بنظر ميرسد بخاطر حجم زياد مطالب بوده كه سعي شده ، اهم آن به حضور سروران عزيز تقديم گردد.
با تشکر از دنیای اسرار آمیز
رامتین عزیزم
شیطان تاریک ترین وجه روح الهی است و منفی ترین نیروی خلقت است. یعنی عدم وجود عشق الهی تاریکی است که شیطان نام دارد. این تعریف شیطان است . اما شیطان یکی از بزرگترین معلمان در مکتب زندگی برای انسان است چرا که با آزمودن های بسیار انسان او را کار آزموده می نماید.
|
|
|
| چیزی که بیشتر از همه توجه مرا جلب کرد وجود فرد زنده ای است که در کنار مرده ژست گرفته است. این فرد باید ساکت و بدون هیچ احساس و تغییر در صورتش ژست می‌گرفت. که با دقت در دو عکس پایینی می‌توانیم... |
پرسش:
جنس فرشتگان الهی از چیست؟ و چه ویژگی‌هایی دارند؟
پاسخ:
با عرض سلام و احترام
آیات قرآن و روایات اهل‌بیت(ع) فرشتگان را از زاویه‌های مختلف توصیف كرده‌اند كه ما در دو محور جنس فرشتگان و ویژگی‌های فرشتگان پاسخ را ارائه می‌كنیم:
الف: جنس فرشتگان:
نخست نظر جنابعالی را به روایاتی در این باره جلب می‌كنیم:
از امام صادق(ع) حكایت شده: «خداوند عزوجل ملائكه را از نور خلق كرد.»1
و از حضرت علی(ع) نقل شده كه در مورد ملائكه فرمودند: «آنها نه در صلب پدران جای می‌گیرند و نه در رحم مادران و نه خلقتشان از ماء مهین است.»2
و باز از حضرت حكایت شده كه: «پی در پی آمدن شب‌ها و روزها در آنها تغییری ایجاد نمی‌كند.»3
آیا داستان فطرس حقیقت دارد؟
آیا داستان فطرس ملك و این كه به وسیله امام حسین (ع) شفاعتشد، حقیقت دارد؟ به نظر میرسد، این اشكال به آن وارد است:
اگر فطرس فرشته بوده، پس از مجردات بود و توانایی سرپیچی نداشت تا رانده شود و به وسیله امام حسین (ع) شفاعت گردد .
این فرشته دارای ١٨٠٠٠ بال است و بین هر بال او تا بال دیگرش ۵٠٠ سال راه است.او به فکر افتاد که آیا بالا تر از عرش چیزی هست یا نه .خداوند بال های او را دو برابر کرد و به او وحی کرد که حال پرواز کن و به سوی من آی.ملک ٢٠٠٠٠ سال پرواز کرد ولی هنوز به سر یکی از قوائم عرش هم نرسید.باز خداوند بالهای او را دو برابر کرد.آن فرشته با ٧٢٠٠٠ بال پرواز کرد.باز هم به عرش نرسید.او به تعداد ٣٠٠٠٠ بال به پرواز خود ادامه داد باز به عرش نرسید.در این هنگام خداوند به او وحی کرد ای خرقائیل اگر از حالا تا قیامت با تمام بال ها با همه ی قدرتت پرواز کنی به من نخواهی رسید.در این هنگام خرقائیل از حیرتش گفت: (سبحان ربی الاعلی )
این عکس را بطور اتفاقی در یکی از سایتهای نجومی در مقاله ای که در تاریخ سوم آوریل 2009 یعنی درست چند روز قبل پیش از این درج شده پیدا کردم و بی اختیار یاد یکی از علائم ظهور افتادم که بطور مکرر در روایات و احادیث ما آمده است. شاید بتوان گفت همه ما در انتظار ظهور حضرتش هستیم و گفته می شود منتظران و مشتاقان حضرتش کسانی هستند که علائم ظهور را دنبال می کنند. این نه از باب تعیین تاریخ ظهور بلکه تنبه و عدم فراموشی ظهور حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف می باشد و تنها خداوند به موقع و تاریخ ظهور آگاه است و بس . نکته دیگر اینکه تکوین و ظهور چنین صحنه هایی (سحابی هایی) در آسمان یکباره اتفاق نیفتاده ، بلکه علم ناقص بشر و تدریجی بودن آن موجب شده با گذشت زمان و پیشرفت دانش نجوم و دستیابی به تکنولوژی های روز ما بتوانیم به این تصاویر دست یابیم. امیدوارم مورد توجه علاقمندان قرار گیرد. آدرس سایت مربوطه و ترجمه آن در انتهای مقاله درج شده است.
ایا قبل از حضزت آدم (ع)انسانهایی در زمین زندگی می کردند؟شاید این سوال بسیاری از خوانندگان باشد و یا حتی به ذهن بسیاری از خوانندگان خطور کرده باشد.براستی قبل از خلقت آدم (ع)چه کسانی در زمین ندگی می کردند؟از چه آیاتی می توان پاسخ این سوالات را دریافت کرد؟مرحوم علامه طباطبایی(ره)در ذیل یکی از ایات سوره نسا می فرماید:از ظاهر سیاق برمی اید که مراد از “نفس واحده”آدم(ع) و مراد از “زوجها”حواست که پدر و مادر نسل انسانند و ما نیز از نسل آنها هستیم. و به طوریکه از ظاهر قرآن کریم بر می آید،همه افراد نوع انسان به این دو تن منتهی می شوند.از آیه شریفه روشن می شود که نسل از انسان تنها به آدم و همسرش متنهی می شود. و جز این دو نفر هیچ کس دیگری در انتشار این نسل دخالت نداشته است.دانشمندان زمین شناسی و به اصطلاح ژئولوژی معتقدند که عمر نوع بشر بیش از میلیونها سال است و برای این گفتار خود از فسیل و نیز اسکلت سنگ شده انسانهای قدیمی دلایلی آورده اند که عمر هریک از آنها طبق معیارخای علمی خودشان بیش از پانصد هزار سال است.این اعتقاد ایشان است.اما ادله ای که آورده اند قانع کننده نیست.دلیلی نیست که بتواند این احتمال را رد کند که این اسکلت های سنگ شده مربوط به یکی از ادواری است که انسانهایی که در زمین زندگی می کردندچون ممکن است چنین بوده باشد.اما دوره ما انسانها متصل به دوره فسیلهای نامبرده نباشد.بلکه ممکن است انسانهایی قبل از آفرینش آدم ابوالبشر(ع) در زمین زندگی کرده و سپس منقرض شده باشند و این پیدایش انسانها و انتقراضشان تکرار شده باشد.تا پس از چند دوره نوبت به نسل حاضر رسیده باشد.ممکن است از بعضی ایات شریفه قرآن استنباط شود که قبل از افرینش حضرت آدم و نسل او،انسانهایی دیگر در زمین زندگی می کرده اند.
آيا وجود بشقاب پرنده‌ها، از نزديكي «ظهور» حكايت دارد؟!
يادداشتي دربارة كتاب «فرازميني‌ها در آيات و روايات»
مجيد راسخي
كتاب فرازميني‌ها در آيات و روايات، پژوهشي تازه و تحقيقي نو در عرصه دين‌پژوهي به شمار مي‌آيد. اين كتاب درصدد بررسي موجودات فرازميني و مسئله بشقاب پرنده‌ها و ارتباط آنها با ساكنان زمين است. در بخش اول كتاب نويسنده محترم به بررسي تاريخچه وجود بشقابپرندهها در غرب مي‌پردازد و با ذكر شواهد و مدارك مربوط به وجود بشقاب پرنده‌ها، وجود چنين موجوداتي را كاملاً پذيرفتني مي‌داند. مشاهدة بشقابپرندهها توسط افراد مختلف پيش از دهه چهل ميلادي و بعد از آن، وجود شكل‌هاي عجيب و غريب هندسي در نقاط جهان و بررسي صحبت‌هاي كساني كه ادعاي ربوده شدن توسط موجودات فضايي را داشته‌اند، از جمله مدارك و شواهد كتاب به شمار مي‌رود.
پارسه یا تَختِ جَمشید نام یکی از شهرهای باستانی ایران است که سالیان سال پایتخت تشریفاتی امپراتوری ایران در زمان امپراتوری هخامنشیان بوده‌است. باور تاریخدانان بر این است که اسکندر مقدونی سردار یونانی در ۳۳۰ پیش از میلاد، به ایران حمله کرد و پارسه را به آتش کشید [۱] و احتمالا بخش عظیمی از کتابها، فرهنگ و هنر هخامنشی را با اینکار نابود نمود. با این‌حال ویرانه‌های این مکان هنوز هم در مرودشت در نزدیکی شیراز مرکز استان فارس برپا است و باستان شناسان از ویرانه‌های آن نشانه‌های آتش و هجوم را بر آن تایید می‌کنند.
این مکان از سال ۱۹۷۹ یکی از آثار ثبت شدهٔ ایران در میراث جهانی یونسکو است.
نبشته های باستانی
نبشته ی آریارمنه
در فارسی باستان، سنگ نبشته ی بیستون «آریارمنا» 1. نام نیای دوم داریوش بزرگ و نام برادر کورش دوم.(سنگ نبشته ی بیستون) به معنى رامش آريايى يا آرامش ايرانيان نبشته ی ارشامآریارَمنَه - اَريَه رَمنَه - آریارَمنَ - آریارَمنا - آریارامنه - اَريارمنِس
2. نام ساتراپ کاپادوکیه در روزگار داریوش بزرگ.(پیرنیا)
3. يکى از بلندپايگان خشيارشا.
کوروش بزرگ (۵۷۶-۵۲۹ پیش از میلاد)، همچنین معروف به کوروش دوم نخستین شاه و بنیانگذار دودمان شاهنشاهی هخامنشی است. شاه پارسی، بهخاطر بخشندگی، بنیان گذاشتن حقوق بشر، پایهگذاری نخستین امپراتوری چند ملیتی و بزرگ جهان، آزاد کردن بردهها و بندیان، احترام به دینها و کیشهای گوناگون، گسترش تمدن و غیره شناخته شدهاست.
ایرانیان کوروش را پدر و یونانیان، که وی سرزمینهای ایشان را تسخیر کرده بود، او را سرور و قانونگذار مینامیدند. یهودیان این پادشاه را به منزله مسحشده توسط پروردگار بشمار میآوردند، ضمن آنکه بابلیان او را مورد تأیید مردوک میدانستند.
اخدود به گودالها و خندقهای بزرگ گویند.منظور آیات 4 - 8 سوره بروج و خندقهای عظیمی است که مملو از آتش بود تا شکنجه گران مؤمنان را در آن بیفکنند و بسوزانند.معروف این است که ذونواس آخرین پادشاه حمیر (حمیر یکی از قبایل معروف یمن بود) به دین یهود در آمد و گروه حمیر نیز از او پیروی کردند و یهودی شدند. مدتی بر این منوال گذشت تا به او خبر دادند که در سرزمین نجران (در شمال یمن) هنوز گروهی بر آیین نصرانیت باقی هستند، یهودیان ذونواس را تحریک کردند تا اهل نجران را وادار به پذیرش آیین یهود کند.ذونواس وارد نجران شد ساکنان آن جا را جمع و دین یهود را بر آنان عرضه کرد، اما آنها زیر بار نرفتند، حاضر شدند بمیرند، ولی از دین خود بر نگردند. ذونواس دستور داد خندق بزرگی حفر کنند، آن را پر از هیزم کردند و آتش زدند گروهی از نصارا را زنده زنده در آتش انداختند و سوزاند و گروهی را با شمشیر کشتند و قطعه قطعه کردند.(1)پی نوشتها: 1. ماجرای فوق به صورتهای مختلف در بسیاری از کتب تفسیر و تاریخ آمده است از جمله کتاب مجمع البیان؛ تفسیر ابوالفتوح؛ تفسیر کبیر فخر رازی، تفسیر قرطبی و ابن هشام در سیره ج 1، ص 35 و ج 26، ص 337.
عمامه و شمشیر و عصای حضرت محمد(ص)
زندگینامه حضرت محمد (ص)نام: محمد بن عبد الله در تورات و برخى كتب آسمانى «احمد» نامیده شده است. آمنه، دختر وهب، مادر حضرت محمد (ص) پیش از نامگذارىِ فرزندش توسط عبدالمطلب به محمّد، وى را «احمد» نامیده بود.كنیه: ابوالقاسم و ابوابراهیم.القاب: رسول اللّه، نبى اللّه، مصطفى، محمود، امین، امّى، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذیر، بشیر، مبین، كریم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذكّر، یس، طه و... .منصب: آخرین پیامبر الهى، بنیانگذار حكومت اسلامى و نخستین معصوم در دین مبین اسلام.تاریخ ولادت: روز جمعه، هفدهم ربیع الاول عام الفیل برابر با سال 570 میلادى (به روایت شیعه). بیشتر علماى اهل سنّت تولد آن حضرت را روز دوشنبه دوازدهم ربیع الاول آن سال دانستهاند.عام الفیل، همان سالى است كه ابرهه، با چندین هزار مرد جنگى از یمن به مكه یورش آورد تا خانه خدا (كعبه) را ویران سازد و همگان را به مذهب مسیحیت وادار سازد؛ اما او و سپاهیانش در مكه با تهاجم پرندگانى به نام ابابیل مواجه شده، به هلاكت رسیدند و به اهداف شوم خویش نایل نیامدند. آنان چون سوار بر فیل بودند، آن سال به سال فیل (عام الفیل) معروف گشت.محل تولد: مكه معظمه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى كنونى).نسب پدرى: عبدالله بن عبدالمطلب (شیبة الحمد) بن هاشم (عمرو) بن عبدمناف بن قصّى بن كلاب بن مرّة بن كعب بن لوىّ بن غالب بن فهر بن مالك بن نضر (قریش) بن كنانة بن خزیمة بن مدركة بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان.از پیامبر اسلام(ص) روایت شده است كه هرگاه نسب من به عدنان رسید، همان جا نگاه دارید و از آن بالاتر نروید. اما در كتابهاى تاریخى، نسب آن حضرت تا حضرت آدم(ع) ثبت و ضبط شده است كه فاصله بین عدنان تا حضرت اسماعیل، فرزند ابراهیم خلیل الرحمن(ع) به هفت پشت مىرسد.مادر: آمنه، دختر وهب بن عبد مناف.این بانوى جلیل القدر، در طهارت و تقوا در میان بانوان قریشى، كمنظیر و سرآمد همگان بود. وى پس از تولد حضرت محمّد(ص) دو سال و چهارماه و به روایتى شش سال زندگى كرد و سرانجام، در راه بازگشت از سفرى كه به همراه تنها فرزندش، حضرت محمّد(ص) و خادمهاش، ام ایمن جهت دیدار با اقوام خویش عازم یثرب (مدینه) شده بود، در مكانى به نام «ابواء» بدرود حیات گفت و در همان جا مدفون گشت.و چون عبدالله، پدر حضرت محمد(ص) دو ماه (و به روایتى هفت ماه) پیش از ولادت فرزندش از دنیا رفته بود، كفالت آن حضرت را جدش، عبدالمطلب به عهده گرفت. نخست وى را به ثویبه (آزاد شده ابولهب) سپرد تا وى را شیر دهد و از او نگهدارى كند؛ اما پس از مدتى وى را به حلیمه، دختر عبدالله بن حارث سعدیه واگذار كرد. حلیمه گرچه دایه آن حضرت بود، اما به مدت پنج سال براى وى مادرى كرد.مدت رسالت و زمامدارى: از 27 رجب سال چهلم عام الفیل (610 میلادى)، كه در سن چهل سالگى به رسالت مبعوث شده بود، تا 28 صفر سال یازدهم هجرى، كه رحلت فرمود، به مدت 23 سال عهدهدار امر رسالت و نبوت بود. آن حضرت علاوه بر رسالت، به مدت ده سال امر زعامت و زمامدارى مسلمانان را پس از مهاجرت به مدینه طیبه بر عهده داشت.تاریخ و سبب رحلت: دوشنبه 28 صفر، بنا به روایت بیشتر علماى شیعه و دوازدهم ربیع الاول بنا به قول اكثر علماى اهل سنّت، در سال یازدهم هجرى، در سن 63 سالگى، در مدینه بر اثر زهرى كه زنى یهودى به نام زینب در جریان نبرد خیبر به آن حضرت خورانیده بود. معروف است كه پیامبر اسلام(ص) در بیمارىِ وفاتش مىفرمود: این بیمارى از آثار غذاى مسمومى است كه آن زن یهودى پس از فتح خیبر براى من آورده بود.محل دفن: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى كنونى) در همان خانهاى كه وفات یافته بود. هم اكنون مرقد مطهر آن حضرت، در مسجد النبى قرار دارد. همسران:1. خدیجه بنت خویلد.
2. سوده بنت زمعه.
3. عایشه بنت ابى بكر.
4. امّ شریك بنت دودان.
5. حفصه بنت عمر.
6. ام حبیبه بنت ابى سفیان.
7. امّ سلمه بنت عاتكه.
8. زینب بنت جحش.
9. زینب بنت خزیمه.
10. میمونه بنت حارث.
11. جویریه بنت حارث.
12. صفیّه بنت حىّ بن اخطب فرزندان: الف) پسران: 1. قاسم. او پیش از بعثت پیامبر اكرم(ص) تولد یافت. از این رو پیامبر(ص) را ابوالقاسم نامیدند.
2. عبدالله. این كودك چون پس از بعثت به دنیا آمده بود، وى را «طیّب» و «طاهر» مىگفتند.
3. ابراهیم. او در اواخر سال هشتم هجرى متولد شد و در رجب سال دهم هجرى وفات یافت. عبدالله و قاسم از خدیجه كبرى (س) و ابراهیم از ماریه قبطیه متولد شدند. وهرسه آنان در سنین كودكى از دنیا رفتند.ب) دختران:1. زینب (س). 2. رقیه (س). 3. ام كلثوم (س). 4. فاطمه زهرا (س).دختران پیامبر اسلام (ص) همگى از حضرت خدیجه(س) متولد شدند و تمام فرزندان رسول خدا(ص) جز فاطمه زهرا (س) پیش از رحلت آن حضرت، از دنیا رفته بودند. تنها فرزندى كه از آن حضرت در زمان رحلتش باقى مانده بود، فاطمه زهرا(س)، آخرین دختر وى بود. این بانوى مكرّمه، افتخار بانوان عالم، بلكه همه انسانها و مورد تقدیس و تكریم فرشتگان عرشى است. همو است كه مادر سبطین و امّ الأئمة المعصومین(ع) است.گرچه پیامبر اسلام(ص) به تمام خاندان مؤمن خویش علاقهمند بود، اما در میان همسرانش بیش از همه، به خدیجه كبرى (س) و در میان فرزندانش بیش از همه، به فاطمه زهرا (س) علاقهمند بوده و اظهار محبت و لطف
حضرت عیسی علیه السلام یکی از پیامبران اولوالعزم خداوند است. از ویژگی‌های این پیامبر بزرگ آن است که بدون داشتن پدر، از مادری به نام حضرت مریم به دنیا آمده است. پس از آنکه با اراده خداوند متعال، عیسی چشم به دنیا گشود و تهمت‌های فراوان مردم به سوی حضرت مریم سرازیر شد، مریم مأموریت یافت که پاسخ به هر گونه شبهه و سوالی را به نوزاد در گهواره واگذار کند.
با قدرت پروردگار، عیسی از داخل گهواره لب به سخن گشود و خود را چنین معرفی کرد: قال انی عبدالله اتانی الکتاب و جعلنی نبیا (من بنده خدا هستم، او به من کتاب آسمانی داده و مرا پیامبر قرار داده است.)
در قرآن، حضرت عیسی علیه السلام یکی از بندگان شایسته خدا ذکر شده است که با اراده خداوند در عوالم بالا حضور دارد و در زمان ظهور آخرین امام معصوم شیعه - حضرت مهدی علیه السلام - و در تشکیل حکومت عدل جهانی او شرکت خواهد داشت.
گوشه هایی از زندگانی حضرت عیسی علیه السلام در قرآن کریم مطرح شده است؛ به عنوان نمونه آیات 16 تا 36 سوره مریم که بازگو کننده صحنه های پس از ولادت حضرت عیسی است.
پیامبر برای مخفی نگاهداشتن مسیر، به جای حرکت به سوی شمال مکه که به یثرب میرفت، راهی جنوب مکه شد و به غار ثور که در دل کوه ثور قرار داشت پناه برد
و اما «فينحاس» فرزند يوشع بن نون از مؤمنين بني اسرائيل بود، ولي ياران و انصار زيادي نداشت و پس از مرگ وي 6 تن ديگر از اولاد و احفادش به پيامبري رسيدند كه عبارتند از:
1. بشير بن فينحاس 2. جبرئيل بن بشير 3. ابلث بن جبرئيل
4. اجر بن ابلث 5. قحتان بن اجر 6. عوق بن قحتان[2]
1-حضرت شيث (ع) 2- انوش بن شيث (ع) 3- قينان بن انوش 4-مهلائيل بن قينان (ع) 5-يارد بن مهلائيل (ع) 6-بردبن اخنوخ (ع) 7-اخنوخ بن برد (ع) 8- متوشلخ بن اخنوخ(ع) 9- لمك (لامك) بن متوشلخ (ع) 10-سام بن نوح (ع) 11-ارفخشد بن سام (ع) 12-شالخ بن ارفخشد (ع) 13- فالغ (فالج) بن هود (ع) 14- يروغ(رعو) بن فالغ (ع) 15-صاروغ (سروج) بن يروغ (ع) 16- تاجور(ناحور)بن صاروغ(ع) 17-تارخ بن تاجور (ع) 18- قيدار بن اسماعيل (ع) 19-ببرز بن لاوي (ع) 20-احرب بن ببرز (ع) 21- ميتاح بن احرب (ع) 22- عاق بن ميتاح (ع) 23-خيام بن عاق (ع) 24-مادوم بن خيام (ع) 25-ذوالقرنين (ع) 26- حضرت خضر (ع) 27-حضرت يوشع (ع) 28-كاليب بن يوفنا (ع) 29-فيخاس بن يوشع (ع) 30-بشيربن فيخاس (ع) 31-جبرئيل بن بشير (ع) 32-ابلث بن جبرئيل (ع) 33-احمر بن ابلث (ع) 34-محتان بن احمر (ع) 35-عوق بن محتان(ع) 36-حضرت الي (ع) 37-حضرت القانا (ع) 38-سموئيل (شموئيل) 39-طالوت(ع) 40-جاد نبي (ع) 41-لقمان حكيم(ع) 42-ناتان (ع) 43- آصف بن برخيا (ع) 44-صفورا بن آصف (ع) 45- منبه بن صفورا (ع) 46-هندوا بن منبه (ع) 47-اسفر بن هندوا (ع) 48-رامن بن اسفر (ع) 49-اسحاق بن رامن (ع) 50-ايم بن اسحاق (ع) 51- حنظله بن صفوان (ع) 52- حضرت احيا (ع) 53-حضرت شمعيا (ع) 54-حضرت عدو (ع) 55-حضرت حناني (ع) 56-حضرت عزريا (ع) 57-حضرت حز قيلذ (ع) 58- عوبد ياهو (ع) 59-حزئيل (ع) 60-العاذار(ع) 61- ذكريا بن يهوداع (ع) 62-هوشع (ع) 63-حضرت شعيا (ع) 64-حضرت عدد (ع) 65-حضرت ميخا (ع) 66-حضرت حيقوق (ع) 67-منذر بن شمعون (ع) 68-دانيال نبي (ع) 69-مكيخا (ع) 70-انشو (ع) 71-رشيخا (ع) 72-نسطورس (ع) 73-مرعيد بن نسطورس (ع) 74-بحيرا (ع) 75-منذر بن معون (ع) 76-سلمه بن منذر (ع) 77-برزه بن سلمه (ع) 78-ا بي بن برزه (ع) 79-دوس بن ابي (ع) 80-اسيد بن دوس (ع) 81-هوف (ع) 82-يحيي بن هوف (ع) 83-حضرت ارميا (ع) 84-مرد خاي (ع) 85-حجاي پيامبر (ع) 86-زكريا بن براشيا (ع) 87-حضرت عزير يا عزرل (ع) 88-ملاخي (ع) 89-زردشت (ع) 90-جرجيس (ع) 91-خالد بن سنان (ع)
قرآن و انبياء
شامل : مطالب شنيدني دربارة پيامبران
آيات مربوط به پيامبران در قرآن
مشخصات بيش از يكصد پيامبر
مطالب شنيدني درباره پيامبران
